pozostał żal

na serca dnie
kilka wspomnień
wśród których
tamta noc
gdy iskra się
zmieniła w płomień
gdy nas połączył los

gorące szepty
cięły ciszę
jak kanonada
armat stu
w siebie wtuleni
tak spragnieni
nektaru swoich ust

diabeł zazdrosny
o to szczęście
którego nie miał sam
łez deszczem
zgasił uczuć płomień
dziś został tylko
smutek żal

skala