Córko, tam wciąż się pali,

światło. Spisuję testament
albo to, czego zabrakło. Czy zadbają o kwiaty, gdzie zostawić
klucze?

Mogłam się częściej uśmiechać, zrobić więcej
zdjęć. Żadnej drzazgi czy świstka nie bierz na serio. Zapomnij
o nocy, kiedy śniłaś, że jestem martwa. Nie daj się
nabrać. Wszyscy będziemy tędy wracać.

ewabb

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2014-06-01 12:16

Komentarz autora:

Strona glówna

< ewabb >

wiersze >

szybcia | 2014-06-01 17:44 |

:-) tak-wszyscy...

ewabb | 2014-06-01 15:23 |

każdy z nas ma przecież trochę dziecka....chciałabym, żeby tego uśmiechniętego, kochanego i szanowanego przede wszystkim przez najbliższych.... bardzo serdecznie dziękuję Wam kochani za miłe wierszowi słowa.

Cairena | 2014-06-01 14:06 |

Bardzo dobry, wzruszający...*

anias | 2014-06-01 13:59 |

mogłam się częściej uśmiechać...piękne przesłanie i wskazówka...zresztą jest ich więcej..Mądre słowa*

Ola | 2014-06-01 13:47 |

ciekawy, ładny.

roman | 2014-06-01 13:22 |

zatrzymałaś

kazap57 | 2014-06-01 13:01 |

ciekawa treść i klimat zakonczenie zaskakujące

Conte | 2014-06-01 12:19 |

Prawda...i piękny wiersz

Brak komentarzy