urodziłam się wczoraj równo o
północy
w śniegu wrażeń i zaprzeczeń
magicznego
unicestwienia realności pomiędzy
bytem
a spadaniem w otchłań snów
rozkrzyczanych
psychofonicznym posiadaniem
dźwięku
TAK!
umarłam
wczoraj
równo po północy
nieśmiało w twoich dłoniach
pełnych
zimnych nocy
co oszukały nas
swoją
obecnością
Aż się zalogowalam, tak mnie wkurzył powyższy komentarz, szczególnie że to pierwszy wiersz od dawna jaki przeczytałam, który robi wrażenie. Nie potrafię go skomentować słowami, jakimi chcialabym, myślę że autorka zrozumie moje braki (mam nadzieję), a sama jest świadoma wartości swojego dzieła.
