Są...

Są takie winy nie do wybaczenia
I miejsca, do których pragnie się powracać
Są puste przestrzenie nie do wypełnienia
I milczenie, co nigdy nie popłaca

Są takie melodie, co nie wybrzmiały
I twarze, których już nie chce się oglądać
Są rany, co boleć jeszcze nie przestały
I strach, co niezmiennie w oczy zagląda

Są słowa nie do wyszeptania
I oczy lodowate nic niewidzące
Są ludzie stworzeni do niekochania
Nad którymi się pochylą wierzby płaczące

szybcia