akrobatka

ucieka w iluzję od kolorów życia
w odcieniach szarości maluje obrazy
choć tyle smutku ma do ukrycia
tuszuje wszystkie uśmiechem na twarzy

każdy z nas skrywa przecież jakiś ból
swoim nie będzie się dzielić z nikim
spod nóg się ciągle usuwa grunt
wytrawna kuglarka robi uniki

i wciąż balansuje ponad przepaścią
po stromej górze na boso się wspina
pragnie choć raz spokojnie zasnąć
we śnie z niczym nie będzie walczyła

szybcia