...bez granicy między nami...

Jakie to jest wszystko piękne,
jakie również doskonałe,
Czy los w końcu nam pozwoli,
Mieć to życie doskonałe?

Chcemy szansę mieć na związek,
lecz nie taki z różnych książek.
Jest to coś wyjątkowego,
Coś trwałego i stałego.
Myśli nasze żyją razem
Obciążone życia bagażem
Lecz wolałyby być wolne,
Miejsce znaleźć tam frywolne.

Dla rozkoszy i miłości,
Niekończących się czułości.
Będzie miło i radośnie,
Jakby się przyglądał wiośnie.

Chcę po prostu się przytulić,
Swoją buzię w ciebie wtulić.
Tak normalnie i zwyczajnie,
Żeby było zwykle fajnie.
Poczuć Twoja bliskość w sobie,
Swoje ciepło oddać tobie.
Tak z czułością, uwielbieniem,
Dzieląc się z tobą moim natchnieniem.

Dać buziaka, niewinnego,
Nie iść wcale na całego,
Bo nie zawsze trzeba w końcu,
Sex uprawiać w ciepłym Słońcu.
Można spędzić czas przyjemnie,
Poprzytulać się wzajemnie.
I dać sobie moc rozkoszy,
Patrząc sobie tylko w oczy.

Bez upustów pożądania
I ciągłego się kochania.
Mimo iż jest to przyjemne,
Dla nas obu też wzajemne,
Czasem trzeba pobyć z sobą,
Nacieszyć się tą drugą osobą.