pode mną


wokół i poniżej zieleń
gęsta i miękka jak mech
a nad głową niebo
wisi poszarpanym błękitem
życie tętni nadzieją
gęste i słodkie jak krew
dotykam wzrokiem
duszą próbuję schwytać

zawisłam nad rozpadliną
korzenie w skałę wgryzając
unoszę ręce ku górze
świadoma że muszę tu tkwić
przepaść głęboka
kamienie spod stóp spadają
jak długo jeszcze
i jak żyć


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-07-07 12:36
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > wiersze >
kazap57 | 2014-07-08 21:41 |
to życie wyznacza nam trajektorię, otoczenie jest lustrem jak przekaznik - pozdrawiam
Conte | 2014-07-07 20:30 |
W życiu bywa różnie ... na szczęście:)
anias | 2014-07-07 17:12 |
"Są takie dni w tygodniu..." ale miną i znów dla Ciebie zaświeci słońce.:)
Cairena | 2014-07-07 15:24 |
Nostalgichnie i lirycznie, ale takie jest życie. Jednym sypie kwiatami, a innym piaskiem...*
Czorcik | 2014-07-07 14:09 |
Wszyscy miewamy takie chwile, bez względu na wiek. Widzę Ciebie. Czorcik
roman | 2014-07-07 13:18 |
Szybciu, więcej optymizmu :)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się