przemoczona



deszcz przytulił do ciała sukienkę
przejaskrawił
odsłonił wszystko
misternie skrywała udręka
stanęła jakby naga
koścista

rozmazał makijaż co był jej twarzą
nastroszył włosy
jak myśli najeżone
duszę z kolorowego smutku obnażył
spod skóry serce
czarno czerwone

stała tak nieruchomo jak zaczarowana
w swojej lichości
brzydka czy piękna

w strugi deszczu ciepło ubrana
szczelnie otulona
mokrą sukienką


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-07-06 20:34
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
ula71 | 2014-07-09 19:16 |
Wiele jest smutku i nostalgii w Twoich wierszach, ale są niebanalne i takie piękne, że tylko pozazdrościć talentu :)
kazap57 | 2014-07-08 21:26 |
a po nocy przychodzi dzień , a po burzy spokój ......więc poczekaj na wschód słońca
Conte | 2014-07-07 20:32 |
Oj Kasiu ... po burzy zaświeci słońce:)
Michal76 | 2014-07-07 14:11 |
*smutek
Michal76 | 2014-07-07 14:10 |
SMutek ale też zmysłowość.
Mim | 2014-07-07 02:15 |
:)
szarotka | 2014-07-06 23:33 |
Lubię Cię czytać.
soella | 2014-07-06 21:36 |
pięknie to Ania ujęła - "wiatr ciepłych uczuć" niech wysuszy.pozdrawiam
KatNa | 2014-07-06 21:19 |
jak zwykle i pomysł i wiersz zasługują na pochwałę :) przyjemność czytania :)
anias | 2014-07-06 21:10 |
Szybcia , zachwyciłaś***** a sukienkę niech szybciutko osuszy wiatr ciepłych uczuć
szybcia | 2014-07-06 20:43 |
bardzo dobrze -Piotrze:)
skala | 2014-07-06 20:42 |
dusza łzami przemoczona ? czy dobrze odczytałem?
rafal | 2014-07-06 20:38 |
rozkojarzyłem sie jakoś...:-)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się