Chłopiec o niebieskich włosach

Chłopiec o niebieskich włosach,
To istota pełna łez,
Łez które wylano z dzbana cierpienia,
Łez które popłynęły z oczu ludzi takich jak my,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To demon bólu i rozpaczy,
On cierpi jak zaszczuty pies,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To ludzie są którzy cierpią,
Czują smutek, w sercu ich rana,
Rana sztyletem zadrapana

Jego ostrze,
To zniewaga, obelgi,
Ludzka nienawiść,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To młoda dziewczyna co urodziła syna,
Teraz cierpi i czuje ból,
Bo ona była pełnoletnią przez pół,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To dziecko bite przez ojca,
Rozdarte na matkę,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To dziewczyna zgwałcona przez chłopaka,
Ona teraz kona i cierpi i boli ja serce,
Tak rozdarte i przebite kolcami,

Chłopiec o niebieskich włosach,
To ludzie z bólem na sercu i z skazą na duszy,
On karmi się bólem, smutkiem, cierpieniem,
Łzami pokrzywdzonych, Ludzi znieważonych,

Ja byłem gruby, jak melon na łące,
Krzyczeli do mnie o ty, o ty Gruby,
Dziewczyny raniły, przypalały serce zapalniczką,
Rzucały uczuciami jak stęchłymi gaciami,

Pewnego dnia, tak bardzo cierpiałem,
Coś we mnie zamarło, coś nowego powstało,
To ból i rozpacz, pałała mną nienawiść,

Ta nienawiść go stworzyła,
Ta nienawiść dała mu w mym sercu dom,
Dom w którym dostatek żywności,
Nie będzie w nim czuł radości,

Jego włosy niebieskie, jak ocean,
Bo to łzy po włosach jego jak wodospad,
Spadały do serca teraz już czarnego,

Oczy czarne, jak dusze ludzi cierpiących,
Oczy czarne, bo pełne nienawiści do ludzi,
Co cieszą i są pełni radości,

Chłopca stworzył człowiek,
Bo kto tak umie raniąc jak człowiek,
Za jednym razem złamać tyle serc!

Chłopiec o niebieskich włosach,
To ja, to ty, to my,
Jeśli czułeś ból i smutek,
Cierpiałeś jak ścięta róża,
To znasz tego chłopca,

Zaprosiłeś go na ucztę, twego złamanego serca!

chłopiec o niebieskich włosach