Tęcza

Tęcza to kolorowy twór,
Namalowany przez łzy chmur,

Łzy biorą się, z ludzkich czynów,
Odczynów ciemnoty, Ludzkiej złej cnoty,

Na początku, czy na końcu,
Nie wiem, i wiedzieć nie będę,
Jest Koszyk Brudny plugawy,

Pełny ludzkiej, żrącej lawy,
Marzeń ludzkich myśli,
Pragnień ludzkich,

Drogą do niego jest tęcza, z daleka prosta i piękna,
W środku zakręcona i kreta ta Piękna Megalopolityczna tęcza,

Wielu zdecydowało się na wędrówkę krętej obręczy,
Myślało że wewnątrz tęczy są diamenty, dukatów pnącze,
Ja wam zaręczam, że tam jest udręka,

Ludzka tułaczka!
Czasami jest i praczka, ale to tylko czasami,
Zazwyczaj tam nie ma życia,
Udręka bycia, zdobycia!

Na kolejach Tęczy, śpią ludzie, co marzyli,
O radości i bogactwie, teraz są bezdomni, Patrzcie,

Tęcze to oblicze karmazynowe, po deszczu je zobaczycie,
Skacze jak piłka plażowa, pełna kolorów taka gumowa,

Tęcze to świeże super nowe,
Wrota jaśminowe, niech tak będzie!

Tęcza to świat bajek, fantazyjnych różowych rusałek,
Tak myślą dzieci, nie zawiedżmy ich!

Tęcza duży kolorowy sznur! Pętelka po Pętelce !
Co zakleszcza się wokół szyjki jak Knurek, od zlewu wypuścił ktoś kurek!

Tęcza oznacza wszystko co piękne!
Lecz co piękne nie zawsze jest dżwięczne na wspak,
Jak o ten mały śliczny szpak!

chłopiec o niebieskich włosach