Na twarzy ciepło ognia, w oczach blaski płomieni, światło ciepłe oświetlało nasze twarze. Pieśni rozbrzmiewały w niebo się wznoszące, ogniska blask,nocy cień, a gitara krążyła z jednych dłoni do drugich. W tym cieple ognia-ciepło naszych serc. W tym świetle ognia-światło księżyca pełni. I iskry latające jak dźwięki. I uśmiechy nasze mało skryte, i pogoda ducha. Kiedy to przyjdzie znów?
Tadeusz_Gustaw
