rów gnojny przeskoczyć

głazy spadają na styrane życiem plecy
ktoś ważny wzbrania się od pomocy
dla własnych pseudohecy
i sam sobÄ… siÄ™ droczy
zamiast uśmiechać
i rów gnojny przeskoczyć

miasto zabija błękit znika
a aktorka skisła fika
cierpieniem sÄ…czy
w grze z ludźmi się łączy

infekuje zatopiona na wieki
w głębinach własnej świadomości
uwikłana w chorą sieć
nie chce a chciałaby
na siłę chcieć

sen trwa i trwa
mrok zarzuca myślami
nostalgii dusza czeka
nadziejÄ™ traci dniami

schowane sny, sumienie płacze
gdy głazy nie leczą
własnych pragnień
sens ginie na dnie

stratocaster