nie pytamy

gdzie jestem
co robię
już nigdy nie zapytasz
nie napiszę
nie powiem
nie usłyszysz nie przeczytasz
nie

jesienny wieje wiatr
miedziane liście strąca
na strunach wspomnień gra
po parku sam się błąka
babiego lata nić
już wypuściłam z dłoni
dawno opadły łzy
jak płatki pelargonii

gdzie jesteś
co robisz
ja również nie zapytam
nie napiszesz
nie powiesz
nie usłyszę nie przeczytam
nie

śladów minionych dni
nie można wiecznie szukać
już ucichł serca krzyk
deszcz w okna cicho puka
rzeki kojący szum
do snu mnie ukołysze
choć powiem tysiąc słów
nie możesz ich usłyszeć

gdzie jestem
nie powiem
co robisz nie zapytam
gdy zechcesz
to się dowiesz
gdy słowa te przeczytasz

szybcia