Cicho... Cichocho... Cichocho...

stoję bacznością
moje stopy czułe
po asfalcie
z godnością
ulicami mkną

jak naładowane kule
energią skradzioną
z blasku:
neonów,
szyldów,
snów

Widzę jak wlokę
ciężar toksyczności
niewyspania
niespełnionych snów

cichocho...cichocho...

Samotny jeździec
Skazą urazy bladych dusz
ucisza mroki,
miłością szeroki

idzie w stronę
Słońca.. do końca


cichocho.. cichocho...


wraca, ogrzewa,
wyjmuję sztuczności
słodkością
słonością
kwasotą
goryczką
z wnętrzności

jakby jechał
bezszelestną bryczką

zamyka myśli
nie gwałci życia
plan już się ziścił
wychodzi z ukrycia

jak morderca z kicia


a Tobie mówi
a Tobą jest

posłuchaj serca
odwaga to gest

(a każda myśl.. {czystością jest}
pokonaj siebie z uczuciem nieba (test)
)

cisze uszlachetniają
cicho, cicho cichocho
w sercach uczuciem grają

stratocaster