Stworzenia cz. 2
Ciemność się rozchodzi wszędzie.
Losy jej i świata przędzie
byt potężny, lecz nieznany,
byt pragnący świata zmiany.
Rękę wzniesie, wstrząśnie głową
i wnet zajmie się odnową.
''Nie chcę pustki ani mroku,
one są mi jak sól w oku.
Chcę nowości, świata mego
w każdej części zmienionego.''
I wnet zmieni się ta ciemność
w coś pięknego, niezwykłego.
Wnet mrok ujmie nas urokiem
czegoś zupełnie nowego.
L3nor
|