Stworzenia cz. 2

Ciemność się rozchodzi wszędzie.
Losy jej i świata przędzie
byt potężny, lecz nieznany,
byt pragnący świata zmiany.

Rękę wzniesie, wstrząśnie głową
i wnet zajmie się odnową.

''Nie chcę pustki ani mroku,
one są mi jak sól w oku.
Chcę nowości, świata mego
w każdej części zmienionego.''

I wnet zmieni się ta ciemność
w coś pięknego, niezwykłego.
Wnet mrok ujmie nas urokiem
czegoś zupełnie nowego.


L3nor

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-09-15 18:58
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < L3nor > < wiersze >
Ziela | 2014-09-15 22:01 |
Sensowna rymowanka 5=
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się