Smutkom dać się wysmucić



Kiedy się smutki wysmucą
Chmury rozwieją rozjaśniając błękit
Ozdobiony żurawim kluczem
Ból już do końca się wycierpi

Zabiorę cię wtedy ze sobą
Pomożesz mi znane ścieżki zadeptać
I tego co okryte żałobą
Nie pozwolisz mi zapamiętać

Kiedy się troski wypłaczą
Krzyż zdawać się będzie lżejszym
Dobre duchy nas poprowadzą
Gdzie życie będzie znośniejsze

Obiecaj że ze mną pójdziesz
By tym co dobre mieć z kim się dzielić
I wreszcie odetchnąć z ulgą
Wierząc że złe diabli wzięli





szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-09-17 12:58
Komentarz autora: ...idąc za myślą koleżanki -TESS-dziękuję
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > wiersze >
soella | 2014-09-21 13:42 |
kochana potrzeba mi bardzo tej nadziei,pięknie *****
roman | 2014-09-17 19:25 |
Życzę, by jak najszybciej było to możliwe:)
ula71 | 2014-09-17 19:18 |
Oby starczyło nam cierpliwości na to wszystko Kasiu :) Jak bardzo potem radość smakuje ;)
anias | 2014-09-17 17:23 |
każdy ma takie smutki, których chciałby się pozbyć raz i na zawsze ale to nie takie proste. Twój wiersz daje jednak nadzieję :)
Conte | 2014-09-17 16:27 |
Czym byłby smutek jeśli nie byłoby radości... aby zrozumieć potrzeba kontrastów
Cairena | 2014-09-17 15:43 |
Ile lżejsze było by życie, gdyby tak się stało , i choć nie raz człowiek mówi...niech to diabli porwą, czy wezmą...smutków i diabli nie chcą. Pozostają dla nas...* super wiersz*
KatNa | 2014-09-17 13:12 |
dedykacja, miło :) a wiersz super, oby tylko znaleźć w sobie siłę i przeczekać czas, aż "smutki się wysmucą"...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się