Obchód Cenobitów

Przechadza­my się po piekle.
Ludzkie mięso zwi­sa z haków.
Zew­sząd słychać wy­cie nędznych,
niegodzi­wych umarlaków.

W każdej ce­li oddzielony
je­den ścier­wus w swym koszmarze.
Wy­je głośno, bo nie może
sta­wić czoła swo­jej karze.

Myśmy mni­si Cenobici,
którzy god­nie ból przyjęli
a jes­teśmy tu­taj - w piekle,
bośmy tu się zna­leźć chcieli.

Ich cier­pienie - nasza rozkosz,
sa­tys­fak­cja pier­wsza klasa.
Nie­chaj cier­pi wie­czne męki
ta przeklęta, nędzna rasa.

Wier­sz zain­spi­rowa­ny serią
hor­rorów HELLRAISER.

FEMALE_CENOBITE