Wyciszenie

Zamknięta we własnym świecie,
odcięta od rzeczywistości
nastrajam się chwilą samotności...

Przenoszę myśli w inny wymiar,
gdzie czas inaczej płynie.
Hałas zamienia się w ciszę
a spokój mnie kołysze.
Wszystko kwitnie na różowe,
naradzam się na nowo.

Zamykam oczy...
rzucam się z wysokiej góry,
lecę przez gwiazdy, przez chmury
wyzwalam ciało i umysł.
Wpadam do Morza łez radości,
topię w nim swe smutki, swe troski.

Otwieram oczy...
wszędzie szara rzeczywistość,
ale ogarnia mnie duchowy spokój
duchowa czystość.
Czuję się lżejsza i wyciszona,
spokojem namaszczona i z udręk wyzwolona.

Na moich smutnych ustach,
wreszcie pojawia się uśmiech.




2010r.

djmoniska