Moja pustka ma swoje oczy.
Ma głęboką ranę na policzku,
Zlęknione nieprzytomne spojrzenie.
Ma wiele myśli ukrytych w sobie.
Jest tym wszystkim czym ja nigdy nie będę.
Jest tym wszystkim czego pragnę.
Moja pustka ma jedno imię,
Zaczyna i kończy się tak jak twoje.
Szkoda, że jest tylko słowem.
