Wir życia mnie wciąga Znowu w tej rzece tonę A każdy tylko spogląda Zakładając mi koronę Wyciągam dłoń ku górze I krzyczę bezgłośnie To leży w ludzkiej naturze Że biorą pomoc jako przenośnie Nabieram ostatni łyk wolności I zamykam me przezroczyste oczy W sercu mym pełno radości Gdyż śmierć już ze mną kroczy
KaRcIa
