do siebie

czarno, czarno wkoło
żarówki istnień
przeterminowały swoje normy
nie świecą o tej porze

żal, żal puka
do drzwi, otworzysz?
czy udasz głuchoniemego?
stygnie
nietknięta klamka

nadal samotnie naprawisz
siebie

szkoda, że
z żadnych nagrań, zdjęć,
innych namiastek pamięci
nie możesz się narodzić
nic stworzyć

oprócz deseniu
czarno- czarnego

bo teraz
nie istniejesz

Ccclaudia