Epigon

Kiedy widzisz kogoś (poetę)
Podziwianego
pojawia się to słodkie uczucie

Tnące twoje resztki zadowolenia
I mielące pewność
Twoich dłoni

Zadrości klejnot znaleźć
Łatwo
Nie pozbywa się

Nierozerwalnego łańcucha
Nienawiści i szacunku
Wobec kogoś wielkiego

Kiedy widzisz jak jego
Głos niczym syreni
Śpiew urzeka innych

A twój skrzek stanowi
Tło dla sonaty jego słów
Pomagającej innym znaleźć ścieżkę

Z łez tworzysz klejnoty (radości)
By pocieszyć innych
O zdruzgotanych duszach

I pokazać im kłamliwą zjawę
Zwaną nadzieją
By nie dotarli tam gdzie ty

Cichy_pan