Naokoło las

naokoło las
podsuwają kity i go przebijają
na płocie się kładą i go przebijają
podchodzą i na domek wchodzą
i go przebijają

i śmieją się głośno
a ich kity przydeptują
te okruchy te torby przydeptują

naokoło las
charczą a ich zęby wbijają się
w naszyjnik gdy się pochyla

i patrzą
czy nie leci jeszcze jeden
czy nie przecina ręką tego pyska
najbliżej koła

naokoło las
naokoło pazury błyszczące huśtające liściem
nad koszykiem wjeżdżającym powoli w zarośla


Pablo

Średnia ocena: - Kategoria: Inne Data dodania 2015-09-19 20:46
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Pablo > wiersze >
Pablo | 2015-09-21 10:05 |
ok. to chyba będę potrzebował do Ciebie jakieś namiary, żeby Ci to wysłać. :)
AngelEole | 2015-09-21 00:44 |
Pewnie, że nie twoje. Ja zawsze jestem:)
Pablo | 2015-09-20 21:26 |
AngelEole: :) Ale moje głupie uwagi? Mam dłuższy tekst, jakbyś była zainteresowana.;)
AngelEole | 2015-09-20 20:40 |
Mnie interesuje pobyt w lesie. Ale nie szczególnie głupie uwagi z.kosmosu.
Pablo | 2015-09-20 19:11 |
ależ znam wiele właśnie takich wierszy świetnych, uznanych poetów, wierszy jakby 'zawieszonych', nie mających puenty! Poezja nie ma żadnych wymogów, nie ma żadnych zasad, reguł, poza tym, żeby była poezją. (specyficzna obrazowość, poetyckość) To nie jest wrażenie z pobytu w lesie. Chodzi o poczucie pewnego osaczenia, a nie o sam las. Mam wrażenie, że jest Pani przywiązana do tradycyjnej formuły wiersza, ja niekoniecznie.)
Pablo | 2015-09-20 15:22 |
Wcale nie uważam, że wiersz powinien posiadać jakąś puentę.) Chciałem oddać pewne wrażenie bycia w gęstym lesie, stąd te powtórzenia. Oddawanie pewnych wrażeń za pomocą nie zawsze jasnych sformułowań, powtórzeń.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się