lato lubi powracać

złote słowa błyszczą białym światłem
jak promienie chwil, które odeszły
w okrągłych źrenicach rozbłyskuje gwiazda -
w niej smak nadziei

zabierasz mnie tam, gdzie rozkwitają wiśnie
gdzie wabi czarodziejski kwiat leśnej paproci
kto zatrzymał w nas dawne błyski?

dłoń na włosach, oczy wypełnione szczęściem
w kącikach ust błyszczy kropelka radości
w niej promień, który cieszy jak nutka piosenki
w skrzydłach motyla ukryty wers emocji

mówisz cicho - bo jesteśmy w muszli czasu
wciąż się mijamy
zawiłości czasu rozłączają nas
i spajają na nowo

a ja wciąż mam niepokojące sny
które pukają do serca, stają się koszmarem
włączam światło w środku nocy
wsłuchuję się w odgłos białych konwalii

lato lubi powracać

Irena