Pocałunek biały

Biały pocałunek.

Wyobrażam siebie jako lilię w jego dłoniach.

Mocno ją trzyma lodowatymi rękoma.

Przytula do swej nieruchomej piersi.

I stanie się tak jak w mych snach.

Pocieszać go będę w smutnych chwilach.

Niewinnością go zawstydzę, uniesiemy się

do nieba, w przestworza naszych myśli.

Nie obudzimy się.

Będziemy śnić.

Jak dawniej, jak młodzi szaleńcy.


Jestem jego ostatnią nadzieją,

jego jedyną kobietą.

Nie ma ostatniego słowa.

Kwiaty bez miłości więdną.

lataWICA