w szaleństwo: pokój 005

czas nie płynie
zatrzymał się
wraz z oddechem
i stojącą w żyłach krwią

teraz mi lepiej
naprawdÄ™
mogę już wyjść

potrafię już patrzeć z nadzieją
na każde zaczynające się



wczoraj


buntownik_19

Åšrednia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2015-11-16 16:26
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < buntownik_19 > wiersze >
kobieta_lucyfera | 2017-11-18 10:14 |
Czyżby słońce wynurzyło się zza kotary chmur ? +
Xii | 2015-11-25 21:11 |
Mi się ten wiersz kojarzy ze świadomością własnej kruchości, własnej skończoności - ma to w sobie coś paradoksalnie wyzwalającego, kojącego...
buntownik_19 | 2015-11-18 13:35 |
Nuel jak zwykle nie masz racji ale to juz raczej norma ;)
buntownik_19 | 2015-11-16 19:26 |
Ula ddzieki ciekawa interpretacja
ula71 | 2015-11-16 19:12 |
A ja skojarzyłam tekst wiersza z ostatnimi wydarzeniami w Paryżu. Tylko, niestety, nie jestem pewna, czy w obliczu tych wydarzeń można mieć jakąkolwiek iskierkę nadziei. Może zawiało chłodem, ale tak odczuwam Twój wiersz. Co nie znaczy, że mi się nie podoba, bo naprawdę jest fajny. Pozdrawiam!
Ziela | 2015-11-16 17:00 |
ZÅ‚oty wiersz, ciekawe i piÄ™kne myÅ›li. Dobrze siÄ™ komponujÄ…… 5+
p_s | 2015-11-16 16:57 |
nie ma za co, naprawdę tekst mi sie podoba, a teraz ma również ciągłość interpunkcyjną :-)
buntownik_19 | 2015-11-16 16:43 |
Ps dzieki masz racje
p_s | 2015-11-16 16:31 |
ciekawy, tylko pytajnik i wykrzyknik jakby niepotrzebne, tekst mówi sam za siebie; udana mini niosąca nietuzinkową treść
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się