Pojedynek (czyli czego chciał ode mnie Księżyc i k

szukam odpowiednich fraz
by chwalić cię raz po raz
wyzwanie mi rzucił Księżyc świecący na niebie
blask jego kontra blask mych słów dla ciebie

bez wahania skinąłem głową
marzę, by sławić cię mową
dla ciebie światło jego lica przyćmić
by potem móc o tobie bez przeszkód śnić

po zmroku chwytam więc pióro z ochotą
to jasne, że niespieszno mi z robotą
niby tylko jedna noc przede mną
ale to będzie noc przepełniona weną

najpierw sięgam po paralotnię
by w mig chwytać słowa ulotne
słowa jak chód twój lekkie, leciuchne
szybują pod chmury gdy tylko dmuchnę

za intuicją lecę nad górę Żar
na różanym niebie sławić twój czar
stamtąd już tylko krok na Mogielicę
i tam kilka skrytych słów chwycę

tak skrytych jak twoja dusza cała
która tak powoli się przede mną odkrywała
w wyludnionych okolicznościach przyrody
każde twe słowo było jak na pustyni łyk wody

a propos wody - płynę kanałem
w Amsterdamie słowa twe łowiąc z zapałem
co twój portret wiernie namalują
jak portrety których w Rijksmuseum pilnują

niełatwego zadania się podjąłem
z mętnej wody słowa wyciągam z mozołem
Amsterdam nie słynie z romantycznej miłości
czym innym z całego świata przyciąga tu gości

ale słowo po słowie, po słowie słowo
oręża uzbierałem już całkiem sporo
by z tym, któremu buty nie brakowało
twarzą w twarz stanąć śmiało

ślę mu więc frazę za frazą
każda z nich z coraz większą emfazą
wersy same w bukiety się układają
bukiety piwoni, takie które ci się najbardziej podobają

gaśnie jego zapał
gaśnie jego blask
gaśnie jego sława
kończy się jego czas

i Twoje, i o Tobie słowa
rozświetlają świat dookoła
jedno po drugim rozbłyskają z mocą
z ponurą rozprawiają się nocą

znika księżyc, wstaje słońce
wstaje moje marzenie sie niekończące
że właśnie dziś będzie mi dane
znaleźć Twe słowo dla mnie tylko wypowiedziane

wielkaradosc