polne kwiatki w dzbanuszku

wieczór przypomina o tym, co odeszło
wszystko staje się obrazem utrwalonym w źrenicach
pojawia się w nim ptak, motyl i ważka
pejzaż z fragmentów światła buduje wspomnienia

aby w pełni zrozumieć życie
trzeba na chwilę uciec w świat marzeń
zobaczyć, jak ozdobny wzór dzierga nadzieja –
w niej wielka wibracja kolorów, słów i gestów

dialog z życiem wieczorową porą
to tchnienie duszy, to podróż przez emocje
muszę wspomnieć o moście przyjaźni
który był dla mnie błogosławieństwem
dzięki niemu przebyłam długą podróż
przez krainy nieporadności

w glinianym dzbanuszku polne kwiatki
podarowane od serca
każdego wieczora czerpię z nich prawdę o miłości

Irena