Niekończąca się opowieść końca

Za ścianą ukrytych słów
Maczam palce w oceanie snów
Nie dam rady przed nimi schronić się
Przed kawałkami wiecznych wspomnień
Bo gdzie nie spojrzę, widzę cię
I twój oddech czuję na sobie
Może ktoś zastąpi mi twoją osobę
Ale po śmierci, dopiero w grobie
Bo tylko ona sprawia, że
Nic nie widzisz, nic nie czujesz
Nie ruszasz się, niczego nie żałujesz
To będzie najlepsze wyjście
Może czeka mnie czyściec
A jeśli nie co za różnica
I tak nie czuje smaku życia
Zabrano mi z dłoni to co najcenniejsze
Gdzie moje miejsce
Schowam się gdzieś, by widzieć tylko z daleka
Jak czas ucieka, jak ty uciekasz
I przyrzekam
Dłużej nie będę czekać
Żadnych słów, żadnych marzeń
Wszystko z pamięci wymażę
Parę nicnieznaczących zdarzeń
Bo przecież
Jak z drzew spadają obumarłe liście
Tak ci co dla siebie coś znaczyli
Teraz nic nie znaczą
Oczywiście

Klaudiaa