opowiem ci wiersz …

(Aksamitnej Nutce)



idąc tamtego dnia
zawahałem się
południe świeciło
odważnie w oczy
dojrzałem ciebie


stałaś otulona poezją
wiatr pędził chmury
słońce zamilkło tylko
za horyzontem bzy
dostojne zapachniały


zaledwie raz powiedziałem
kocham niebo trwało
obojętne na słowa których
nie usłyszysz pozostaną
jak niewyszeptana modlitwa


obiecaj mi że zatrzymasz
śnione wtedy marzenia
pozostaną orzeźwieniem
jak twórcze tchnienie wiatru
na pustej plaży o świcie


wyrysuj w pamięci nić
tą skrzętnie skrywaną
która nas zaczarowała
niczym tęczowy most
pośród zieleni






Copyright © by Jan Gawarecki - 2016




topor

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2016-06-28 13:18
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < topor > wiersze >
i | 2022-02-24 20:28 |
Mijają lata a ja wciąz wracam do Twoich wierszy
mmm | 2017-10-20 21:00 |
Aksamitna Nutka umarła.
kazap57 | 2016-06-30 20:19 |
Witaj Janku dawno Ciebie nie czytałem dotykasz mądrością i klimatem - pozdrawiam
szarotka | 2016-06-29 09:42 |
i...powracam tu
p_s | 2016-06-28 17:24 |
zostałem zatrzymany na dłuższą chwilę, pozdrawiam
Autsajder1303 | 2016-06-28 16:12 |
"stałaś otulona poezją wiatr pędził chmury słońce zamilkło tylko za horyzontem bzy dostojne zapachniały " ten fragment najbardziej mi przypadł do gustu. Ogólnie całość podoba się. Pozdrowienia
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się