Móc Rzeźbić Życie

Chciałabym móc
rzeźbić świat
niedorzeźbiony-
wody kropelką
Chciałabym umieć
mieszając style-
światła iskierką
rzeźbić życie

Dotykiem duszy
odgadnąć marzenia,
malować tęsknoty
dotykiem serca

Twarze rozjaśniać
Rozwiewać smutki
Rozświetlać noce
Rozpogadzać dnie

Chciałabym też-
biegać po górach
w bezchmurny dzień,
chłonąc zapachy
świerkowych drzew

Goniąc wspomnienia
z dawnych lat,
oglądać nikłe światełka
z górskich chat

A gdy będzie mi ciężko
A gdy będzie mi źle-
stanąć na leśnej drodze
wśród gór, by tam –

Wyszeptać
swój żal...
Głośno powiedzieć-
Wykrzyczeć
swój ból!


iga

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2016-09-13 13:58
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < iga > wiersze >
iga | 2017-02-18 09:38 |
Właśnie nic nie mogę. Dziękuję p-s.
iga | 2017-02-18 09:35 |
Nie mam aspiracji do wyższego poziomu. Piszę to co przeżyłam, co czuję i chce mi się krzyczeć na jawie i we śnie. Dziękuję.
duchowny | 2017-02-17 15:37 |
Ładnie, ale poziom gimnazjalny, słabe metafory często stosowane w innych wierszach, pozdr
jagoda | 2016-11-03 14:19 |
Łatwo powiedzieć ale trudno wykonać.
p_s | 2016-09-14 15:40 |
powodzenia :-) a chcieć to móc
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się