Obudź mnie

Obudź mnie jutro o siódmej nad ranem
Sen mam zbyt długi, nazbyt głęboki
W pościeli chowają się twarze wyblakłe
Złe, smutne, groźne i niebezpieczne
Na moich powiekach ciążą wspomnienia
Kołyszące w rytmie umarłych nadziei
„Sen masz spokojny, sen masz błogi
Sen miej wieczny i nieskończony”

Obudź mnie jutro o siódmej nad ranem
Chcę się wybudzić

Przed szóstą świat przestanie istnieć


AngelEole

Autor zablokował możliwość oceniania. Kategoria: Śmierć Data dodania 2016-09-20 23:07
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < AngelEole > < wiersze >
strych | 2016-10-26 00:54 |
ładnie
szybcia | 2016-09-21 14:35 |
cudo *****uświadomiłam sobie właśnie ,że muszę wrócić do lektur szkolnych (a bynajmniej do klasyków poezji )
Cairena | 2016-09-21 13:22 |
Czuję każde słowo, pięknie napisany*****
aloya | 2016-09-20 23:49 |
Piękny ...
p_s | 2016-09-20 23:17 |
świetny! i chociaż lekko mi przeszkadza interpunkcyjna niekonsekwencja, to nie przesłania ona faktu, iż utwór jest - moim zdaniem - bardzo udany :-)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się