Kiedy zmarłaś

Kiedy zmarłaś

swe szklane łzy ulewałem przy tobie

zasnęłaś snem wiecznym

nasz płomień zgasł

los zdmuchnął nam go




Ostatnie pożegnanie

ostatnia łza na czole

Drogą potępioną stąpam

już dość...

byle do raju...




Twe imie tak piękne

dawno, dawno temu ...

sercu mojemu bliskie

byłaś ósmym cudem świata mi




niczym płatek śniegu

umknął z dłoni mi

zniknął...

struga światła zgasła




Nadziejo...
żegnaj ma najdroższa.

Konrad_Drzewiecki