Jesień

Ranki, już trzęsą wilgoci chłodem.

Z drzew płyną wiatrem,
ławice latawców pożółkłych liści.

I dzień już krótszy, szary, bardziej mroczny.
Każdy do nocy bardziej podobnym.

Słońce schowane za chmur pierzyną,
rzadko nam swoją twarz pokazuje.
Jakby drzemało dzień cały.

Deszcz, coraz częściej w ziemię wylewa,
zwierciadła błotnistych kałuż.

I wszystko szare, ponure, mokre.
Mkną, parasoli sznury za oknem.
I przeciwdeszczowych płaszczy.

I coraz ciemniej i coraz chłodniej.
Brną ulicami,
deszczem skąpani.
Ludzie o twarzach bez wspomnień.

Gerard_Karwowski