szarzyzna ludzkiej drogi

świat tworzy dziwne deformacje ludzi
którzy w zadumie poszukują śmierci

wędrując stoją w przeciągach domów
lunatycy w nieświadomych zabawach

pochylają się i kurczą ślepo wpatrzeni
w kamienice miasta i smutne okiennice

oczy puste i bez wyraźnej przyszłości
układają się w trumny, zamykają wieczka

przechodzę cicho by nie obudzić szarości
żyjących, a zastygłych w rzeczywistości

bezmyślni zaszyci w beznadziei ludzie
schowani w rękach czekają na wygaszenie

Romantyczny_Grabaż