Dla Niej, gdziekolwiek ją widać

O ciemności, pozostań damą mego serca
w swej skromności, taką samą jaką dla ślepca
Dla miłości, i wszak dla idei rycerstwa
Bądź mi damą mego serca.

W klejnoty tak ubiorę Twoją nieskończoność
A w cnoty świętobliwe grzeszną mą świadomość
Błysk złoty wplotę kłosem we włosów twych mnogość
Bądź mi damą mego serca

Obsydianowe spojrzenie, dusza przeklęta
Na najmniejsze twe skinienie, przy mieczu klękam
Chcąc przetańczyć swe istnienie, z Tobą ma piękna!
Bądź mi damą mego serca

Szczęśliwy ten, któremu jak mnie jest wiadome
Że z ręki swej miłości zginąć przeznaczone

Zig