cry

nocą na rze­ce wśród śnieżnych brzegów
jak zgu­bionym na mro­zie szalu
ścieżce z kilku garści popiołu

chmu­ry z wywróco­nego nieba
skrzep­nięte w os­tre kształty szkla­nych kier
przepływają pod krzywą gałęzią czasu

- zog­nisko­wane na oku
w symbol
gwiaz­dy widzianej przez łzę