rzeka w niej płynie myśli wszelkich
zanurza w niej rękę wyjmuje
literkę kropek parę pustki kawałek
na brzegu składa rozdarte
o życie marzenia skleja je głoskami
nawiasami czule otacza
w pogiętą aureolę próbuje wcisnąć
kalejdoskop zdarzeń pozszywany
niepewnymi zaimkami
snom skrzydło urwała pieści nim fale
z głębin wzywając uczucia niepojęte
co potem
oszalałymi krukami spadają na strony
gwałcąc biel kartek
...
uciekajcie to wariatka
jej się wydaje że pisze
wiersze
