Relatywizm etyczny

Na próżno wzrokiem przeszywasz świat szukając w nim wartości,
będąc zaś człowiekiem w którego duszy wartość nie gości

I podróż znów zaplata się, och, niczym we śnie – jak we śnie!
Stoisz w wodzie wciąż tej samej, choć ta już nowe brzegi rwie

Bo ty świata jesteś jedyną wszak miarą – ludzką jaźnią
Która jak zwierciadło odbija twe życie, co zwiesz kaźnią

Lecz może nim wyliczysz wszystkie strzępki w codziennym chlebie
To spróbuj tak zamiast od świata, zmianę zacząć - od siebie.

Bo kosmos to twego umysłu odbicie jest niewinne
Znajdź iskrę piękna w sobie, a pięknem ujrzysz wszystko inne