Na skraju czasu
stoi drzewo
niebo podpiera
nabrzmiałe gwiazdami,
o pień się oparł
zgubiony wędrowiec,
dokąd iść dalej ?
- nie wiem.
Dłonie zanurz
w niebiańskiej otchłani,
głęboko w życie
zapuść korzenie,
światło gwiazd
miej zawsze
przed swoimi oczami
i drogę odnajdziesz,
bo ona jest w tobie,
a nie pod stopami…
