Diplodock Rockowy 10,1

Porzucona kropla wody ze smoczkiem
Jak tafla oceanu betonami wyścielona
Ten rumak mechaniczny jak stary z nowym roczkiem
Obojętności powietrze pokarm podaje ona


Endorfiny wiatru kolaże wyzwisk nocami
A życie najpiękniejsze urodzi kolorami
Wieczne pióra zapomniane w kępkach
Jestem i pawie piórka na zagrodach

Strzępkach?

Oceany kraterów wilcze doły opresji
Przebaczenie jak imienie poezji rozczula
Gdy niszowe szumy wiatru w dygresji
Dna zniszczone głębią nad stawem kula

Reakcja akcja informacja małym jej kroczkiem

A wybielone wyprane z emocji ludy
Wierzysz Kochasz nie imaginujesz w cudy
Diplodokiem Rockowym pod obłoczkiem

stratocaster