Piszesz o słońcu

o jesiennych liściach tańczących z wiatrem
nad dawno zapomnianym jeziorem

Tam tylko białe łabędzie wciąż powracają
niczym śnieżne marzenia do poduszki snu

Tkasz żywą powieść

A miedzy wÄ…tkiem i osnowÄ… znikasz
jak kameleon wśród pustynnych piasków

Lubię cię czytać

Piszesz niekończącą się powieść
bez wątpienia świat ulega zmianie
ale ty pozostajesz sobÄ…


aloya

Åšrednia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2017-11-07 21:15
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < aloya > wiersze >
iga | 2017-11-13 12:49 |
Ja ciebie też lubię czytać...pozdrawiam.
Henryk_Konstanty | 2017-11-08 14:28 |
"u" się zapodziało.
Henryk_Konstanty | 2017-11-08 14:27 |
Proch nie wymyślę - "lubię cię czytać" pozdrawiam.
aloya | 2017-11-08 11:21 |
Miło mi że czytacie. Dziękuję:)
Michal76 | 2017-11-08 10:58 |
Liryka jest Twoim żywiołem, w którym pozostajesz sobą. Pięknie :)
Ja2 | 2017-11-08 09:46 |
Wiersz pisany jakby z perspektywy bardzo odległego brzegu.
aloya | 2017-11-07 22:10 |
Dziękuję Karolu. Pozdrawiam;)
aloya | 2017-11-07 22:09 |
Duchowny...miło mi że przeczytałeś mój wiersz i dziękuję za cenną radę. Pozdrawiam serdecznie
kazap57 | 2017-11-07 21:54 |
Weroniko masz litrówkę w tytule - wiersz dotyka serca w barwnej jesieni - opowieści nasiąknięta......serdeczności
duchowny | 2017-11-07 21:32 |
wiersz aż kipi liryką, jest ładny i czyta się go ze spokojem, ale jest jedno ale, czyli temat jest dość wytarty, takich wierszy mamy tysiące, czyli sama tematyka jest dość zużyta, spróbuj coś napisać z jadem, pozdr
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się