Zaliściły się trawniki, jesień w parku jest zuchwała, uciszyła dzieci krzyki, huczy wiatrem w drzew konarach. Pusta ławka przy alejce jeszcze czasem o wiersz prosi, by otwarte czyjeś serce, myśli słowem mogło głosić. Czas upływa tutaj sennie, słońca z dnia na dzień ubywa, lecz mą duszę wciąż wiosennie, cichy muzy głos... porywa.
JanuszJerzy
