Nowa, stara droga kosmiczna

Zakasawszy rękawy
Los wzbił się, kurz jak wir.

Pod nogami popiół i żwir,
Początek zabawy.

Stygną wulkany,
Gaśnie lawa z rany.

Błyszczą już ślimaki,
Świecą świętojańskie robaki.

Spokój z ciszą
Jak łajba się kołyszą.

Zamki otwarte trochę,
O ścianę grochem.

Usta tańczą w hymnie,
Prędkość przeciwko zimnie.

Zaspani, weseli, pijani
Klęczą z pokutą na plebanii.

Węże i rekiny, część piranii,
Prości, a zarazem zagmatwani.

Ubrani, rozebrani,
Tańczący z wilkami.

I gwiazdy, i księżyce
Za chwilę na lasso schwycę.

Zakasawszy rękawy
Los wzbił się, kurz jak wir.

kwaśna