Zapach martwych róż



Z bukietu róż została garść aromatu
Garść popiołu wspomnień
Tyle tylko zostało z tamtego świata
Tamtych uczuć dziś bezdomnych

Płomienna czerwień już omdlała
Z chłodem szarości zespolona
Ostygła na wietrze naiwna wiara
Zapachem martwych róż otulona

Nagie wzgórza z każdej strony
Od nadziei odgradzają pasmami
A ten pył w garści jak fetysz czczony
Wymyka się chyłkiem między palcami


szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2018-01-13 20:05
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > wiersze >
Cairena | 2018-01-15 00:33 |
Widzisz , ile powiedzieć mogą niby martwe róże. One żyją wraz z tymi wspomnieniami. Ogrom nostalgii tu u Ciebie, a teraz i u mnie. Mimo wszystko, kocham takie wiersze...pozdrawiam
skala | 2018-01-14 21:05 |
pięknie
Ziela | 2018-01-14 10:05 |
Ciekawie krążysz wokół motywu poetyckiego… Błysnęłaś rymami.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się