Piechotą do aniołów

A ja myślałem że w niebie jest ciszej
I że cieplej, bo tu
Tylko ciągle te zimne serca
I w dłonie trzeba chuchać

Tam z aniołami można iść na spacer
Bez strachu o to
Że po powrocie będzie jeszcze
Do czego wrócić

Tam nie czujemy się obco ze sobą
I nie zamykamy drzwi
Przed ojcem który utopił
Swoje życie w bagnie z własnych słabości

Tylko że do nieba daleko na piechotę
I mimo wszystko niespieszno jakoś
Trzeba się tutaj na ziemi podnieść
Z łokci obdartych codziennością

Sił nam wystarczy
Tylko czasem woli za mało
Ale jeśli chcemy piechotą do aniołów
Musimy pierw na kolanach
Przejść przez piekło za najbliższymi drzwiami


Wojtek_W

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2018-03-07 00:36
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Wojtek_W > < wiersze >
Andy_Rob | 2018-03-26 21:59 |
Daję ***** (5)
Wojtek_W | 2018-03-08 11:53 |
Przepraszam za literówkę w poprzednim komentarzu.
Wojtek_W | 2018-03-08 11:19 |
Nuel, dla mnie krytyka jest budująca i umniem ją przyjmować, jeśli w Twoim zamyśle jest prowokować, to cóż, ze mną Ci się to nie uda. Z tego co zdążyłem zauważyć, nie masz tutaj żadnej swojej twórczości a i opinie o Tobie są jak widzę adekwatne... To mam nadzieję jedyny komentarz jaki zostawię co do Twojej osoby tutaj. Moje prace pozostawiam krytyce ludzi którzy coś tą krytyką wnoszą. Ale nie pozwolę sobie na obrażanie mnie. Powiem tak niepoetycko...nie będę karmił Trolla. Pozdrawiam
Wojtek_W | 2018-03-07 22:58 |
Bardzo dziękuję za miłe słowa. To prawda, lubię prosty styl. Bardziej przemawiają do mnie emocje niż zachowanie stylu. Dziękuję
jagraszka | 2018-03-07 22:09 |
Podoba mi się prostota i jasność przekazu. Dobrze się czyta ów tekst. Pozdrawiam.
Ja2 | 2018-03-07 20:47 |
Wydaje mi się, że mamy podobny styl. Prosty, empatyczny. Trochę to dziwne, jakbym przeglądała się w lustrze. A gwiazdki zasłużone.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się