Nostalgia Jesiennego Poranka

Niebo w różanym szyfonie
Snów nocy odchodzącej
Skąpane w blasku nieśmiałym
Budzącego się słońca

Mglisty welon okrywa
Uśpione lasy i łąki
Rosa migocze drżąca
Na pajęczyny nitkach

Chłodny dotyk poranka
Kwiatom kolory skrada
W bursztynowe klejnoty
Drzewa przyodziewa

Liście czerwono - złote
Spadają z żalem na ziemię
Szepcząc smutną opowieść
O nietrwałości życia

Ucichły już trele ptaków
Ku słońcu odlatujących
Cisza przez pola dziś kroczy
Usiane nostalgią jesienną

Wszystko co wiosna stworzyła
Teraz niknie powoli
Tak jak Twe życie Mamo,
Które jak kwiaty zwiędło


Pażdziernik 2004

Black Pearl