W kropli deszczu i w biegu

Żyję w kropli deszczu
Która jest łzą chmur
Nieubłaganie coraz szybciej
Spadającą w dół.

Pamiętam jak byłaś sobą
Szkoda, że już przestałaś
Nie wierzyłaś w niebo
Tylko w światło w nas.

Niczym istotna sekwencja
Która ucichła,
Choć przy mnie zawsze
Pragnęłaś zatrzymać czas.

Uciekam i nie zaprzeczam, że przestaję
Zgubiony w powietrzu w szarym dymie na jawie
Żyjemy tą chwilą, gdy inni są ubodzy
Zazdrościmy im bo za dużo tkwi w nas.