bez popiołów

twoje słowa płyną gdzieś obok
one do mnie już nie trafiają
ty się stałaś inną kobietą
od lat kilku dla mnie nie znaną

w oczach twoich zgasły promienie
usta jakby octem skropione
jesteś tylko jakby wspomnieniem
tej miłości mojej szalonej

chcę odnaleźć drogę powrotną
do tych godzin zalanych słońcem
będę walczył o swe marzenia
i tej walki nigdy nie skończę

jeśli kochać to tak do końca
nawet jeśli diabelnie boli
kiedyś znów twe słowa usłyszę
i podejdę do ciebie powoli

w oczach ujrzę złote promienie
usta będą słodsze od malin
swoją miłość przed wypaleniem
spróbujemy oboje ocalić

piotr skała szkudlarek

skala