spojrzenie na krawędzi rzęs jeden krok by przekroczyć próg uwolnić ze szczeliny ust jedną myśl ubraną w tysiąc słów zatrzymać gestem uwięziony w progu oddech co wchłonął ciepło jednak szczęście zrządzeniem losu zatrzymane w drzwiach przycupnęło i uciekło
szybcia
